'జార్జిరెడ్డి' రివ్యూ

జార్జిరెడ్డి గత కొంతకాలంగా సినీ, రాజకీయ వర్గాల్లో టాక్ ఆఫ్ ద టౌన్ గా అయ్యింది. ఏ టీవీ ఛానల్ పెట్టినా జార్జిరెడ్డి.. జార్జిరెడ్డి అనే పేరు మాత్రమే వినిపించింది. ఇంతకీ ఎవరీ జార్జిరెడ్డి? ఎందుకీ రాద్దాంతం? అంటూ చర్చోప చర్చలు, వివాదాల నడుమ ‘జార్జిరెడ్డి’ నేడు (నవంబర్ 22) థియేటర్స్‌లో విడుదలైంది. నాటి ఉస్మానియా విశ్వవిద్యాలయంలో పేద, ధనిక, అగ్రవర్ణ వివక్షను తిప్పికొట్టి సమ సమాజ స్థాపనే ధ్యేయంగా పోరాడి, లక్ష్య సాధనలో ప్రాణాలను అర్పించాడు జార్జిరెడ్డి. బహుషా.. ఈ జనరేషన్‌కి జార్జిరెడ్డి తెలియకపోవచ్చేమో కానీ.. 1970 దశకంలో ఈ ఉద్యమ నాయకుడి గురించి తెలియని విద్యార్ధి ఉండడు. నాటి తరం పోరాటయోధుడు గురించి నేటి తరం తెలుసుకునేలా.. వాస్తవ పరిస్థితుల ఆధారంగా ‘జార్జిరెడ్డి’ (ఏ మ్యాన్ ఆఫ్ యాక్షన్) చిత్రాన్ని రూపొందించారు. అయితే జార్జిరెడ్డి ఎంతో మంది అణగతొక్కబట్టి విద్యార్ధుల్లో చైతన్యం నింపి హీరో అయ్యాడని కొందరు అంటుంటే.. కాదు అతను విలన్ అని మరికొంత మంది వాదిస్తున్నారు. ఇంతకీ.. జార్జిరెడ్డి హీరోనా? విలనా? అతన్ని ఎలా చూపించారు? ఎందుకు అంత దారుణంగా చంపేశారు? లాంటి విషయాలు సమీక్షలో తెలుసుకుందాం. దర్శకుడు పెద్దగా వివాదాల జోలికి పోకుండా సింపుల్‌గా కథ చెప్పే ప్రయత్నం చేశాడు. ముస్కాన్ అనే విదేశీ యువతి ‘జార్జిరెడ్డి’పై డాక్యుమెంటరీ రూపొందించేందుకు విదేశాల నుండి ఇండియాకు వస్తోంది. ఆమె శోధిస్తూ ‘జార్జిరెడ్డి’ గురించి ఒక్కోవిషయాన్ని తెలుసుకుంటూ ఉంటుంది. ఇలా జార్జిరెడ్డి ఎక్కడ నుండి వచ్చారు? విద్యార్ధినేతగా ఎలా ఎదిగాడు? ఓయూలో అతనికి ఎదురైన పరిస్థితులు ఏంటి? గొడవలు ఏంటి? అతను ఎలా చనిపోయాడు అన్నదానిపై ఆమె శోధించిన డాక్యుమెంటరీనే ఈ జార్జిరెడ్డి. కేరళకు చెందిన జార్జిరెడ్డి (సందీప్‌ మాధవ్‌) చిన్నప్పటి నుండి చదువులో మహా చురుకు. తల్లి (దేవిక) తోడ్పాటుతో చిన్నప్పట్నుంచే విప్లవభావాలను అలవర్చుకుంటాడు. భగత్‌ సింగ్‌, చెగువేరా స్పూర్తితో కళ్లముందు అన్యాయం జరిగితే చూసి తట్టుకోలేడు. అన్యాయం జరిగితే చిన్న పెద్ద తేడా చూడకుండా తిరగబడతాడు. అతనికి చదువుతో పాటు బాక్సింగ్‌, కత్తిసాము, కర్రసాము లాంటి యుద్ధవిద్యలు నేర్పిస్తుంది అతని తల్లి. అలా పెరిగిపెద్దవాడైన జార్జిరెడ్డి.. ఉన్నత చదువుల కోసం హైదరాబాద్‌లోని ఉస్మానియా యూనివర్శిటీకి వస్తాడు. అయితే యూనివర్శిటిలో పేద, ధనిక వివక్ష ఎక్కువగా ఉండటంతో తన స్నేహితులు దస్తగిరి(పవన్‌), రాజన్న(అభయ్‌)లతో కలిసి తిరగబడతాడు. అతి తక్కువ కాలంలోనే విద్యార్ధినేతగా ఎదుగుతాడు. అయితే అప్పటికే యూనివర్సిటీలో ఏబీసీడీ అనే స్టూడెంట్ యూనియన్‌తో పాటు మరో యూనియన్ మధ్య వర్గపోరు నడుస్తుంటుంది. ఏబీసీడీ ఉద్యమ నేతగా సత్య (సత్యదేవ్) వరుసగా మూడుసార్లు ప్రెసిడెంట్‌గా ఎన్నికై నాలుగో సారి తన శిష్యుడు అర్జున్‌ (మనోజ్‌ నందం) పోటీలో నిలబెడతాడు. అయితే అదే ఏడాది పీఎస్ అనే విద్యార్ధి యూనియన్‌ను స్థాపించిన జార్జిరెడ్డి ఎన్నికల్లో తిరుగులేని విజయాన్ని సాధిస్తాడు. జార్జిరెడ్డిలో ఉన్న విప్లవ భావాన్ని చూసి తొలి చూపులోనే ప్రేమలో పడుతుంది మాయ (ముస్కాన్‌). విద్యార్ధినాయకుడిగా ఎన్నికైన తరువాత యూనివర్శిటీలో ర్యాగింగ్‌తో పాటు, ఔటర్స్ ఆదిపత్యాన్ని తిప్పికొడతాడు జార్జ్. మరోవైపు స్థానిక నేతల అండతో లక్ష్మణ్ (శతృ) యూనివర్శిటీలో గూండాగిరి చేస్తాడు. అతని తమ్ముడు (లలన్) అమ్మాయిల్ని ఏడిపిస్తూ ర్యాగింగ్ చేస్తుండటంతో జార్జిరెడ్డి అతనికి బుద్ధి చెబుతాడు. అతనితో పాటు ఔటర్స్‌ని క్యాపంస్‌‌లో అడుగుపెట్టనీయకుండా ఎక్కడ కనిపిస్తే అక్కడ కొడతాడు. ఇలా జార్జిరెడ్డి విద్యార్ధి నాయకుడిగా క్యాంపస్ గోడలు దాటి.. ప్రజా సమస్యలపై పోరాటం మొదలుపెడతాడు. ప్రభుత్వంపై తిరగబడతాడు. అతని ఓయూ విద్యార్ధులే కాకుండా దేశ వ్యాప్తంగా ఉన్న విద్యార్ధి సంఘం నేతలే కాకుండా.. నక్సలైట్స్ ‌కూడా మద్దతు ప్రకటిస్తారు. ఇలా విద్యార్ధినేత నుండి విప్లవవీరుడిగా మారిన తరుణంలో జార్జిరెడ్డిని క్యాంపస్‌లోనే దారణంగా చంపేస్తారు. జార్జిరెడ్డిని చంపింది ఎవరు? వెన్నుపోటు పొడిచిందెవరన్నదే మిగతా కథ. 25 ఏళ్ల వయసులో పోరాటయోధుడిగా.. బాక్సింగ్ ఛాంపియన్‌గా.. మేధావి అయిన విద్యార్ధిగా ‘జార్జిరెడ్డి’ పాత్రను దర్శకుడు ఊహించుకున్నప్పుడు ఇన్ని వేరియేషన్స్‌లో పాత్ర చేయాలంటే ఛాలెంజింగ్ అనే చెప్పాలి. కాని ఇలాంటి పాత్రలో పర్ఫెక్షన్ మిస్ కాకుండా పరకాయ ప్రవేశం చేశాడు హీరో సందీప్ మాధవ్. ‘వంగవీటి’ చిత్రంతో నటుడిగా తనేంటో నిరూపించుకున్న సందీప్‌ మాధవ్‌.. ‘జార్జిరెడ్డి’గా పరణితి సాధించాడు. అతని బాడీ లాంగ్వేజ్, డ్రెస్సింగ్ స్టైల్, వ్యవహారశైలి, తిరుగుబాటు నాటి జార్జిరెడ్డిని గుర్తు చేస్తాయి. ఫైర్ ఫుడ్ బాల్, బ్లేడ్ ఫైట్‌లలో జార్జిరెడ్డి ఫైటర్‌గా తన సత్తా చాటారు. ఈ ఫైట్స్ రొటీన్‌గా కాకుండా వైవిధ్యంగా ఉన్నాయి. అన్యాయం జరిగితే ముందు వెనుకు చూడకుండా తుక్కు రేగ్గొట్టే సీన్‌లతో రెబల్‌గా కనిపించారు. క్లైమాక్స్‌లో చనిపోయే సీన్ సినిమాకే హైలైట్.. చావు కళ్లు ముందు కనిపిస్తున్నా.. ఒంటిపై 60పైగా కత్తి పేట్లు ఉన్నా చేతిలోని ఆయుధాన్ని వదలకుండా చివరి వరకూ పోరాడే సీన్ కంటతడి పెట్టించాడు సందీప్ మాధవ్. ఇక ఈ సినిమా కోసం దర్శకుడు జీవన్ రెడ్డి (దళం ఫేమ్) ఎంత హోం వర్క్ చేశాడో తెరపై ప్రతి ఫ్రేమ్‌లోనూ కనిపిస్తోంది. సుమారు 5 నెలల పాటు ఉస్మానియా యూనివర్సిటీలో రీసెర్చ్ చేసి అక్కడి నేటివిటీని తెరపై ఆవిష్కరించడంలో సక్సెస్ అయ్యాడు దర్శకుడు. జార్జిరెడ్డి ఎలా చూపించబోతున్నడనే క్యూరియాసిటీతో థియేటర్‌కి వెళ్లిన ప్రేక్షకుడికి బోర్ కొట్టకుండా చెప్పాలనుకున్న కథను సూటిగా సుత్తిలేకుండా చెప్పేశాడు. రెబల్ కథకు కమర్షియల్ అంశాలను జోడించి ఆసక్తికరంగా కథను మలిచాడు. కథ మొదలుపెట్టిన తీరు, పాత్రల పరిచయం అంతా పగడ్భందీగానే ఉంది. మరోవైపు కులాలు, మతాల జోలికి పోకుండా ధనిక, పేద వివక్షను చాలా సున్నితంగా డీల్ చేశాడు. అయితే ‘జార్జిరెడ్డి’ విద్యార్ధినేతగా ఎస్టాబ్లిష్ అయ్యేందుకు బలమైన సీన్లు ఉంటే బాగుండేది. ఒరిజినల్ కథకు కమర్షియల్ హంగులు జోడించి ఒరిజినల్ ఫ్లేవర్ మిస్ కాకుండా ఉంచిన దర్శకుడు హీరోయిజాన్ని ఎలివేట్ చేయడంలోనే ఫోకస్ పెట్టారు. క్యాంపస్‌లో ఎక్కడ అన్యాయం జరిగినా హీరో మాదరి వెళ్లి తుక్కు రేగ్గొట్టే సీన్లు పదే పదే ఉండటం.. ఉద్యమతాలూకు బలమైన సీన్లు లేకపోవడం సినిమాకు ప్రధానమైన లోటు. జార్జిరెడ్డి జీవితం అర్ధాంతరంగా ముగిసింది కాబట్టి.. సినిమాలోనూ అతనితో జర్నీ చేసిన పాత్రల్ని సైతం అలాగే అర్ధాంతరంగా ఎండ్ చేశాడు దర్శకుడు. అయితే కొన్ని పాత్రల్ని ఎలివేట్ చేసే స్కోప్ ఉన్నప్పటికీ అసంపూర్తిగా వదిలేశాడు. సత్యదేవ్‌, టీఎన్‌ఆర్, గాయిత్రి గుప్తా పాత్రలతో పాటు కథలో జార్జిరెడ్డి హత్యలో స్థానిక నేతల పాత్ర ఎంత అన్నది చూపించలేకపోయారు. బ్యాక్ డ్రాప్‌లో చాలా మంది రాజకీయ నాయకుల్ని చూపించారు కాని.. వాళ్లకు జార్జిరెడ్డికి ఉన్న సంబంధాన్ని టచ్ చేయలేకపోయారు. ఆ పాత్రలు ఎందుకు వస్తాయో తెలియని పరిస్థితి. ఇక ఈ సినిమా ప్రారంభమై ఐదారు నిమిషాలకు కాని తెలుగు వినిపించకపోవడం మనం చూస్తున్నది తెలుగు సినిమానే అనే సందేహం కలుగుతుంది. దీనికి తోడు చాలా సీన్లలో సంభాషణలు హిందీ, ఇంగ్లీష్‌లలోనే ఉండటంతో భాష రాని వారికి అర్ధం కాని పరిస్థితి. ఇక విప్లవం నేపథ్యం ఉన్న కథలకు డైలాగ్ చాలా ముఖ్యం. అయితే జార్జిరెడ్డి ఎలక్షన్స్‌లో పోటీ చేసిన సందర్భంలో వినిపించే సీన్లో తప్పితే మరెక్కడా బలమైన డైలాగ్స్ పడలేదు. తూటాల్లాంటి మాటలు కరువయ్యాయి. ఈ సినిమా మొత్తం ఉస్మానియా యూనివర్శిటీ బ్యాక్ డ్రాప్‌లోనే ఉండటంతో ప్రత్యేకించి సెట్ వేశారు. అయితే చాలా వరకూ రియల్ లొకేషన్స్ కనిపించినప్పటికీ 1970 నాటి నేటివిటీ మిస్ అయ్యింది. ప్రజెంట్ లొకేషన్స్‌ మాదిరే కనిపించాయి చాలా సీన్స్. ఇక హీరోయిన్‌ ముస్కాన్.. మాయ పాత్రలో ఆకట్టుకుంది. వన్ సైడ్ లవర్‌గా ఉన్నంతలో పాత్రకు న్యాయం చేసింది. జార్జి తల్లి పాత్రలో మరాఠీ నటి దేవిక ఎమోషన్స్ బాగా పండించింది. తల్లీకొడుకుల ఎమోషన్స్ సీన్స్‌ ఆకట్టుకున్నాయి. సత్యదేవ్‌, మనోజ్‌ నందం, అభయ్‌, పటాస్ యాదమరాజులు ఆయా పాత్రల్లో ఒదిగిపోయారు. పటాస్ యాదమరాజు తెలంగాణ యాసలో పేల్చిన పటాస్‌లు పేలాయి. అతని తండ్రికి జార్జి షర్ట్ ఇచ్చే సీన్ హైలైట్ అయ్యింది.ఈ సినిమాకు మరో ప్రధాన బలం సురేష్‌ బొబ్బిలి అందించిన బ్యాగ్రౌండ్ మ్యూజిక్. హీరోయిజం ఎలివేట్ చేయడంలో అతని మ్యూజిక్ సీన్లకు మరింత బలాన్ని ఇచ్చింది. సాంగ్స్ కూడా సందర్భానుసారంగా ఉన్నాయి. మంగ్లీ పాడిన ‘వాడు నడిపే బండి’ పాట బాగుంది. మరాఠి సినిమా ‘సైరాత్’ కు ఫొటోగ్రఫీని అందించిన సుధాకర్ యెక్కంటి ఈ సినిమాకు పనిచేయడంతో ఆయన కెమెరా పవర్‌ను మరోసారి ‘జార్జిరెడ్డి’తో చూపించారు. ముఖ్యంగా ఫైర్ ఫుడ్ బాల్, బ్లేడ్ ఫైట్‌లతో అతని కెమెరా పనితనం అద్భుతం. ఉస్మానియా సెట్‌ను రియలిస్టిక్‌గా చూపించారు. చిన్న సినిమానే అయినప్పటికీ నిర్మాత అప్పిరెడ్డి నిర్మాణ విలువలు గ్రాండ్‌గా అనిపిస్తాయి.